 1951 թ. նոյեմբերի 10-ին սըր Հյու Բիվերը (1890-1967) որսորդության էր դուրս եկել Ուեքսֆորմի կոմսությունում, Իոլանդիայի հարավարևելքում։ Ոսկեփետուր դաշտակտցար խփելու ցանկությունը չիրականացավ։ Նույն երեկոյան, Քասլբրիջ Հաուսում, որսորդները հանկարծ գլիյի ընկան, որ ոչ մի տեղեկատու չի պատասխանում այն հարցին, թե ոսկեփետուր դւսշտակտցարն արդյո՞ք ամենաարագաթևն է որսի թռչունների թվում։ 1954 թ. օգոստոսին վեճ ծագեց այն առթիվ, թե արդյո՞ք ավելի արագաթև չէ ցախաքլորը։ Սըր Հյուն, «Գինես» հրատարակչատան տնօրենը, մտածեց, որ թերևս նման անհամար հարցեր են քննարկվում Անգլիայում և Իռլանդիայում, և չկա ռեկորդների մի գիրք, որն օգներ վերջ տալու այդ վեճերին։  1954 թ. սեպտեմբերի 12-ին սըր Հյուն իր մոտ հրավիրեց Նորիս և Ռոս Մւսկվիրտերներին, պարզելու, թե չի՞ կարող, արդյոք, այդ հարցում օգնել Լոնդոնի լրատվական գործակալությունը։ Գրասենյակը բացվեց Լոնդոնի Ֆիլիթսթրիթում, և սկսվեցին առաջին 198 էջանոց հրատարակության աշխատանքները։ Ազդօրինակը լույս տեսավ 1955 թ. օգոստոսի 27-ին։ Մինչև հունվար Գինեսի «Ռեկորդների գիրքը» գրավեց առաջին տեղը բեստսելլերների ցուցակում և այլևս չզիջեց այն, բացառությամբ 1957 և 1959 թթ., երբ գիրքը չհրատարակվեց։   Առաջին ամերիկյան հրատարակությունը կայացավ Նյու Յորքում 1956 թ., հետո նաև ֆրանսերենը՝ 1962 թ. և գերմաներենը՝ 1963 թ.։ : 1967 թ. գիրքը լույս տեսավ ճապոներեն, իսպաներեն, դանիերեն և նորվեգերեն, իսկ հաջորդ տարի՝ շվեդերեն, ֆիններեն, իտալերեն։Այնուհետև այն հրատարակվեց հոլանդերեն (1971), պորտուգալերեն (1974), սերբերեն և իսլանդերեն (1977), սլովեներեն (1978): Ութսունականներին թարգմանվեց հունարեն, ինդոնեզերեն, չինարեն, թուրքերեն, հինդի լեզվով, մալայերեն, արաբերեն, թաի լեզվով, թամիլերեն, թելուգու լեզվով, մալայալամերեն, քաննադա լեզվով և հունգարերեն, նաևռուսերեն։ Դա հանգեցրեց նրան, որ գիրքն սկսեց լույս տեսնել 35 լեզուներով 262 հրատարակչություններում։ 1974 թ. նոյեմբերին Գինեսի «Ռեկորդների գիրքը» իր սեփական տեղը գրավեց Գինեսի գրքում իբրև ամենահռչակավոր գիրք՝ հեղինա կային իրավունքի պահպանությամբ, հրատարակչական գործի պատմության մեջ։ Մինչև 1987 թ. գիրքը վաճառվել է ավելի քան 57մլն |
|
Այս ծառը 4843 տարեկան է:Այն աճել է մ.թ.ա 2832 թվականին Երկիր ընկած սերմից:
 Ծառը անվանվել է Մաֆուսաիլ՝ Աստվածաշնչում հանդիպող մարդկանց մեկի անունով,որը ապրել էր 969 տարի:Մաֆուսաիլը տեղակայված է Կալիֆորնիայի White Mountain լեռան վրա,սակայն նրա ճշգրիտ վայրը խիստ գաղտնի է պահվում:Այժմ խառը համարվում է ամենածեր օրգանիզմը մեր մոլորակում: |
 Մի քանի րոպե առաջ ես իմացա իմ մահվան օրը: Պատկերացնու՞մ եք, ես արդեն գիտեմ , թե երբ պետք է մահանամ: Նախ ասեմ, թե ինչ էի մտածում սկզբից: Անկեղծ. մի տեսակ վախ զգացի մինչև ENTER կոճակը սեղմելը ,բայց սեղմեցի: Հոդվածի վերջում կասեմ ինչ տեսա կոճակը սեղմելուց հետո: Այժմ պատմեմ թե ինչպես կարող եք իմանալ ձեր մահվան օրը, ժամը, վայրը և այլն: Գոյություն ունի մի կայք ,որտեղ գրելով ձեր ծննդյան օրը , թիվը, ամիսը և մի քանի այլ հարցերի պատասխաններ կիմանաք ձեզ հետաքրքրող ինֆորմացիան:Երևի այսքանով սահմանափակվեմ և գրեմ այդ կայքի հասցեն՝day4death.com : |
|
Երբ Ուինստոն Չերչիլն արդեն 90 տարեկան էր, նրան հրավիրեցին Անգլիայի լավագույն համալսարաններից մեկում զեկույց կարդալու: Չնայած Չերչիլը բազմաթիվ այդպիսի հրավերներ մերժել էր, ի զարմանս բոլորի այս մեկին համաձայնվեց: Երբ արդեն հայտնի դարձավ, որ Չերչիլը համաձայնվել է համալսարանում զեկույց կարդալ, Անգլիան խառնվեց իրար: Նշանակված օրը հազարավոր մարդիկ երկրի տարբեր քաղաքներից եկան համալասարան: Նրանցից շատերը շատ հեռվից էին եկել: Մարդկանց քանակը, որ ցանկանում էին լսել իրենց մեծ հայրենակցին, հսկայական էր: Աուդիտորիայում ասեղ գցելու տեղ չկար, շատ շատերը ուղղակի կանգնել էին աստիճաններին ու միջանցքներում:
Մտնելով դահլիճ Չերչիլը տեսավ հազարավոր մարդկանց: Դահլիճը լարված սպասում էր, բոլորը ցանկանում էին լսել ժամանակի մեծագույն մարդուն: Համալսարանի դեկանը Չերչիլին ներկայացրեց որպես 20-րդ դարի աշխարհի ամենանշանակալից մարդու, մեծ անգլիացու: Ըստ նրա խոսքերի՝ Չերչիլն իր այս ելույթով պիտի ամփոփի իր կյանքը, պիտի կիսվի իր փորձով: Դահլիճը թնդաց ծափահարություններից: Չերչիլը վեր կենալով հանդարտ մոտեցավ ամբիոնին: Նա շատ լարված ու կենտրոնացած էր: Երկարատև օվացիայից հետո նա սկսեց իր ճառը. - ԵՐԲԵ′Ք, ԵՐԲԵ′Ք, ԵՐԲԵ′Ք, ԵՐԲԵ′Ք, ԵՐԲԵ′Ք ՄԻ ՀԱՆՁՆՎԵՔ... Այդ պահին ոչ ոք չհասկացավ, որ ելույթը դրանով էլ ավարտվեց: Իսկ հասկանալուց հետո ոչ բոլորն էին գոհ ելույթից, չէ որ շատերը ահռելի տարածություններ էին անցել, որպեսզի լսեն Մեծ Մարդուն: Բայց հավաքվածների մեծ մասը հասկացավ… հասկացավ, որ դա էլ հենց այն մեծ խորհուրդն է, որ Չերչիլը հանել է իր կյանքից և որը՝ որպես մի վերջին ծառայություն Անգլիային ու նրա ժողովրդին, կտակում է ապագա սերունդներին |
|
”Արգելված քաղաքը” եղել է Մին(1368-1644թթ.) և Ցին(1644-1911թթ.) դինաստիաների 24 կայսրերի նստավայրը:
Չինական նոու-հաուն պահպանվում է հենց այս քաղաքի պատեի ներսում: Այն բոլոր շինությունների զարմանալի ճարտարապետությունն է – շինարարության ընթացքում չի օգտագործվել և ոչ մի մեխ: Այդ գախտնիքը չի բացահայտվել մինչ այժմ նրանց նվիրվածության Բարձրունքից , երբ նայում ես քաղաքին, նկատում ես, որ բոլոր կառույցների պատերը ներկված են կարմիր(հարստություն) գույնով , իսկ տանիքները` դեղին(երկրի կենտրոնը): Եթե որևէ պաշտոնավոր մարդ կամ նրա ընտանիքի անդամներից մեկը հագնվեր կամ տունը զարդարեր դեղին գույնով, նրան սպասվում էր մահապատիժ..))
Յունլե կայսրը (1403 -1420 թթ.), ով կառուցել է այս հիասքանչ քաղաքը, նախապես որոշել էր, որ պալատում պետք է կառուցվի 10.000 սենյակ: Սակայն , ըստ առասպելի, մի օր երազում Նեֆրիտե աստվածը արգելում է նրան`ասելով, որ երկնային տաճարների թիվն էլ է 10.000 և նա չի կարող հավասարվել երկնային թագավորությանը: Եվ առավոտյան գերագույն խորհուրդը որոշում է կայացնում, որ պալատում պետք է լինի 9999 սենյակ:
|
